De stand up from hell

Wat is dit?

De stand up. Het dagelijkse ritueel uit SCRUM waarbij het team staand met elkaar voortgang bespreekt op de werkvloer. Het liefst net iets te dicht op elkaar in een cirkel zodat je ongevraagd deelgenoot worden van belangrijke keuzes op het gebied van aftershave, kledingkeuze en huidproblemen.

Rise and fall van de standup

Helaas is de standup in veel organisaties gedegenereerd tot hetzelfde lot dat zwarte kaviaar getroffen heeft. Het begon ooit als een kwaliteitsproduct maar voor je het weet lig je voor €2,49 in de Aldi in de schappen. Let’s face it people, de standup is in veel organisaties verworden tot het ultieme symbool van Agile falen. Niemand heeft er meer zin in, behalve de SCRUM-master die je blijft bombarderen met dagelijke meetings in de agenda’s. Ik ken mensen die -guilty pleasure- ’s ochtends op het perron bewust een sprintertje *kuch* missen *kuch*, zodat ze net na de standup de kantoortuin in lopen. Tsja, want inbellen mag nu eenmaal niet van de SCRUM-master J. Nu hoor ik u zeggen : “Ach bij ons valt dat wel mee”. Nee mensen, het valt niet mee en het wordt ook niet vanzelf beter. We zijn gewoon van het ene slechte ritueel (de projectleider die hyperactief over voortgang rapporteert in de stuurgroep die er geen zin in heeft) in een iets minder slecht ritueel overgestapt (de stand up). Maar minder slecht is niet hetzelfde als goed. Hoe komen we hier uit?

Hoe dan wel?

De oplossing is simpel : de standup heeft een kuurtje nodig. Niet een wellness-kuur, maar zo’n vervelende strip antibiotica die je van de dokter krijgt als je je hand openhaalt aan een roestige spijker. “Zeven dagen meneer Breukhoven – wel afmaken hoor!”. Zeven dagen, zeven stand ups doen, maar dan met deze drie geboden.

Eerste gebod – Zet het doel van de standup weer voorop.

De oorspronkelijke gedachte achter de standup was om een korte (15 minuten max.) teamceremonie te organiseren waarbij “het team” (en dat is meer dan Annet, Karel, Yvonne, Peter en Ergü verveeld in een cirkel bij de plantenbak) elkaar helpt bij issues en dat het team na de standup vol energie weer aan de slag gaat. Ik herhaal dit laatste want daar zit de essentie: bij goede stand ups gaat het team met meer energie de stand up uit dan bij de start. En die energie valt of staat met de verbinding die je als groep met elkaar maakt in die vijftien minuten. Aandachtig naar elkaar luisteren, gevoel voor sfeer, oog voor de non-verbale communicatie die niet uitgesproken wordt maar wel zichtbaar is. Voelen dat het team meer is dan een aantal samenwerkende collega’s. Niet tijdens het verhaal van een ander na gaan staan denken over wat je zelf zo direct gaat zeggen. Aandacht is het nieuwe goud en dat geldt zeker voor standups. Een effectieve standup is niet een rondje individueel voortgang rapporteren. Het gaat er tijdens een standup niet zozeer om om wat JIJ zegt, maar hoe je als team op elkaar reageert.

Tweede gebod – De stille saboteur uitschakelen

De stille saboteur is onbewust gedrag voor, tijdens of na de standup dat de boel omlaag trekt. Je kent het wel:

• te laat komen op de standup
• meeting hijacks toestaan (iemand loopt even langs etc.)
• ELMO-wars (google het maar als je het niet kent)
• toch weer vragen of de standup online mag (terwijl je weet dat dat niet de bedoeling is)
• een niet bijgewerkt scrum board zodat de tijd verloren gaat aan het verhangen van briefjes
• nonverbaal uitstralen dat je er wel klaar mee bent etc.

Been there, seen it, done it. Tijdens de zeven dagen spreek je met elkaar af scherp te zijn op sabotage gedrag. Maak het makkelijk om elkaar aan te spreken, maak er desnoods een leuke bingo kaart van. De kunst is om nauwkeurig en feitelijk te observeren : “Henk, wat me opvalt is dat jij nog geen enkele keer je hulp aangeboden hebt in de laatste vijf standups terwijl je teamgenoten daar wel behoefte aan hebben. Hoe zie jij rol al senior eigenlijk?”. Succes gegarandeerd!

Derde gebod – De SCRUM master aan de kant.

Ik kan me niet voorstellen dat er SCRUM masters zijn die ’s avonds blij naar bed gaan omdat ze zo’n fantastische standup begeleid hebben. Als je er goed over nadenkt is het eigenlijk bizar dat teams toestaan om zo genanny’d te worden. Naar mijn mening hebben effectieve teams geen Scrum master nodig om een standup te begeleiden. Goed, hij of zij mag er wel bij zijn, maar een te actieve SCRUM-master ondermijnt onbewust de autonomie van een scrum team. Je kent die situaties wel : iemand begint een inhoudelijk zaag-verhaal tijdens de standup, niemand zegt er wat van maar er wordt wel naar de SCRUM master gekeken in de hoop dat ie ingrijpt. Nee mensen, grow up en doe dit gewoon lekker zelf! Zeven dagen langt houdt de SCRUM-master zijn mond dicht en pakt het team zelf verantwoordelijkheid!